Şimdi Okullu Olduk

Bu blog her ne kadar Defneye de ait olsa hayatımızdaki önemli miladları ondan bağımsız düşünemiyoruz. Örneğin ablamızın burada okula başlamış olması hepizin hayatını bir şekilde etkiledi. Anne ve baba hem endişe, hem sevinç, hem gurur hem de merak duyuyor. Okullu esas kızımız heyecanlı gözüküyor ama aklından neler geçtiğini kim bilebilir ki? Defne ise muhtemelen farkında bile değil olayın ama abla öğlen okuldan geldiğinde sevinç çığlıkları atıyor hep onun yanında kalmak istiyor. Sabah kalkma sistemimiz, yatma saatimiz, konuşmalarımız her şeyimiz bu yeni duruma göre yeniden gözden geçirildi. Defnecikte kendi aldığı bir kararla her sabah ablasının kalkma saati olan 6.30 da kalkıyor ve yolcu ediyor. Anlıyacağınız bizim ev de gün çok erken başlıyor. Bu arada ufak detaylara gelirsek Ezgi Hanım Dubai Universal American Academy de KG1 sınıfına başladı. Bir kaç kelime dışında bir şey bilmediği bir dilin konuşulduğu bir okulda okuyor, insanlarla anlaşmaya çalışıyor. Genel olarak istekli ama sabahları kalkmak istemediğinde gayet isteksiz davranıyor (aslında haklı da çocuk sabahın o saatin de hava bile yeterince aydınlanmamışken). Küçük bir ikna çalışmasından sonra her şey normala dönüyor. Umarım kısa bir sürede balığım da bu dili rahatça konuşabilecek hale gelecek. Bazen düşünüyorum da çocuğu mutlu olduğu, hayat bulduğu toprağından kopartıp, arkadaşlarından sevdiklerinde hatta dilinden ayırıp yeni bir bahçeye diktik. Yeni toprağına, güneşine, havasına alışmasını bekliyoruz sabırla. Hep herşeyin eskisinden bile iyi olacağını umarak. Buna yürekten inanarak.

Hamiş: Yüzünü boyayan ablaya butterfly istediğini kendi söyledi benim koca kızım